Sto godina od rođenja velikog Meše Selimovića
Prije stotinu godina, na današnji dan, u Tuzli je rođen veliki bh. pisac Mehmed Meša Selimović. Poslije prve knjige, zbirke pripovjedaka “Prva četa” (1950), sa temom iz NOB-a, objavljuje roman “Tišine” (1961). Slijede knjige, zbirka pripovjedaka “Tuđa zemlja” (1962) i kratki poetski roman “Magla i mjesečina” (1965).
“Derviš i smrt” (1966) kritika je odmah oduševljeno pozdravila kao izuzetno djelo. To je roman koji na simboličan način govori o borbi pojedinca protiv dogme i ne-slobode. Ovaj roman je u svim anketama književnih kritičara svrstan u sam vrh književnosti bivše Jugoslavije.
Roman “Tvrđava” (1970) vraća nas u još dublju prošlost, u 17. vijek. “Tvrđava” je tu i stvarnost i simbol, a kao simbol ona je “svaki čovjek” svaka zajednica, svaka ideologija zatvorena u samu sebe. Izlazak iz tvrđave istovremeno je ulazak u život, u haotičnu stvarnost svijeta, početak individualnog razvoja, otvaranje mogućnosti susreta sa drugima i upoznavanja istinskih ljudskih vrijednosti.
Nakon romana “Ostrvo” (1974) koji obrađuje teme iz savremenog života, slijede: “Djevojka crvene kose”, “Pisci, mišljenja i razgovori”, “Za i protiv Vuka”, “Krug” i “Sjećanja” (1976). Ovo posljednje djelo je autobiografsko. U njemu Meša Selimović opisuje mnoge važne događaje i ličnosti koje su na njegov život uticale i ostavile neizbrisiv trag.