Ova priča o prvom televizoru u Visokom danas je mnogima smiješna, a mladima nestvarna. Ali sve je istinito. Zahvaljujući još trezvenim: Skopljak Draganu, RizvanovićNailu i Čakić Goranu, doznajemo: PRVI TELEVIZOR u Visokom imalo je od 1959. godine Udruženje „Narodna tehnika“(sa sekcijama: radio-amateri, foto-klub, veslačka, padobranska, modelarska…) sa sjedištem gdje je danas parking Sparkasse banka na Jaliji – u donjem dijelu, bliže rijeci Bosni. Naime, na jednom takmičenju, te 1959. visočkiradio-amateri su kao nagradu osvojili TELEVIZOR. Skopljak Dragan kaže da je bio marke proizvođača Rudi Čajavec sa fabrikomu Banja Luci (Čajavec je imao Filipsovu licencu). Današnja vrijednost u to doba rijetkog ČUDA OD TEHNIKE bila je cca 5000 eura (informacija sa interneta).
Inače, prvi TV prenos u Jugoslaviji je imala Srbija (od 23.6.1958.), a program su preuzimale ostale Republike.
Te 1959.godine Sarajevo je imalo repetitorna Bjelašnici. Ali, signal u centru Visokog je bio slab, tako da se program nije mogao ni gledati na Jaliji. Zbog toga je NAŠ TELEVIZOR posudbomzavršio na BANJERU (tamo je bilo signala) u kući familije Vračo (kuća od Emice, majke Gorana Čakića). I tako su stanovnici Banjera svaki dan dolazili, U KUĆU SA TELEVIZOROM i gledali šturiTV program!
Sljedeće godine signal TV repetitora se pojačao (vjerovatno zbog Olimpijade u Rimu), tako da se NAŠ TELEVIZOR vratio u centar grada. Lijepih vremenskih prilika uvijek bi se postavio na prozor prostorija „Narodne tehnike“ , tako da bi se naši sugrađani upoznali sa najnovijom tehnikama !!! Olimpijada iz Rima je privlačila nekoliko stotina gledalaca koji su iz svojih kuća donosili stolice. Eko Bećar priča da je za jedan boks-meč ugrabio poziciju gdje se ulazilo u nekadašnju prodavnicu Delikates (sada tu Sejo prodaje košpice),a to je bila distanca najmanje 40 metara. Saobraćaj glavnomulicom Ognjen Prica(ionako rijedak u to vrijeme) bio bi obustavljen. „Slika je često „letila“ gore-dole, ali barem je bilo tona“, veli Eko…
Nakon, ovoga, ali ne tako brzo, televizor je bio i Kafani iznad današnjeg Gradskog kina, te u Domu Jugoslovenske narodne armije (zgrada preko puta Opštine), u društvenoj ishrani Kožare…
Ja se sjećam i onoga u prostorijama Studenata u Sokolskom domu – Partizanu(današnje prostorije SDA stranke). Gledao se boks-mečKasijusKlej- SoniListon.Ali, to je bilo mnogo kasnije, 1965….
(Fotografija: prostorije nekadašnje Narodne tehnike gdje se postavljao televizor, 19.3.1972.)
DOPUNA O PRVOM TELEVIZORU U VISOKOM
Piše: Asim Karavdić
Evo pročitah članak o prvom televizoru u Visokom, pa da ja nešto dodam, pošto sam tada bio član Radio-kluba i Foto-kluba.
Prvi televizor u vlasništvu „Narodne tehnike“ (Radio-kluba) prebačen na Banjer1959. godine, jer klub nije imao kvalitetnu antenu, sa većom dobiti. Antenu je radio Karaula Julije, radio-amater i radio-tehničar na srednjotalasnom predajniku Radio Sarajeva u D. Moštru. Čim je antena izrađena, postavljena je na “Jagodu” (sada Sparkasse banka) i televizor je prenijet sa Banjera u Radio-klub.To je bilo početkom marta 1960. Dok je pravljena antena, Jugoslovenska narodna armija je nabavila televizor za svoj dom (preko puta Opštine) i postavila antenu. Dakle, prva tv antena je postavljena na Dom JNA i Visočani su tu vidjeli prvi put TV. Kada su bili kakvi prenosi, vojska je otvarala prozor uz koji je bio smješten televizor i usmnjervala ga prema ulici. Tako se program mogao pratiti i sa same ulice.
Ispod prozora bi se našlo i po stotinjak gledalaca, naročito ponedjeljkom. Treći televizor je nabavila čuvena Terasa (izgorjela 24.11.1963. g.), a zatim Kožara tj. Fabrika “7, april” u svoje društvene prostorije u Prijekom.
Od privatnih lica prve televizore su nabavili: Salko Vranac (kuća kod Socijalnog); knjižar (radio u knijžari) sa Novog Brda; Ljubomir dr. Dabić (zgrada Doma zdravlja u ulici Hadžijina voda); Huso Efendira (zgrada gdje je sada biblioteka) i Čehajić Rasim (sahačija iz Jevrejske ulice). Sve je to bilo u martu, aprilu i maju 1960.
Što se tiče današnjih prostorija SDA, od 1962. godine tu je bio smješten Gimnazijski klub i bio je površine kao kafana u prizemlju. Posjedovao je televizor i kinoprojektor pa su se često prikazivali i filmovi. Tu sam gledao i prvi TV prijenos utakmice u kojem je igrala visočka “Bosna” (“Zagreb”- “Bosna” 4:2, II liga zapad, mart 1964. godine).