Već nekoliko godina, istraživači u CyLab centru biometrike sveučilišta Carnegie Mellon (CMU) testiraju sistem prepoznavanja šarenice (irisa) oka, koji može biti upotrijebljen za identifikaciju subjekata i s udaljenosti od 12 metara.
Poput sličnih biometričkih tehnologija – otisaka prstiju ili sistema prepoznavanja lica – projekt s Carnegie Mellona koristi matematičke tehnike prepoznavanja obrazaca. Tehnologija uživo grabi slike iz fotografskog ili video sistema i pokreće pretragu kroz bazu podataka kako bi pronašla potencijalno odgovarajući rezultat.
Kao i otisci prstiju, svaka šarenica je jedinstvena – zahvaljujući jako kompleksnim obrascima koji ostaju isti kroz cijeli životni vijek čovjeka. Kamere visoke rezolucije mogu snimiti šarenicu s udaljenosti koristeći svjetlo u blisko infracrvenom pojasu valnih dužina.
Što se tiče provedbe zakona, prepoznavanje šarenice bi se moglo koristiti za identificiranje osumnjičenika s velike udaljenosti i pod različitim uvjetima osvijetljenja. Sistem se može upotrijebiti čak i za uzimanje slika kroz refleksije u ogledalu.
CMU tim je nedavno postavio video u kojem je uspješno testirao sustav u scenariju tipičnog prometnog zaustavljanja. Koristeći dalekosežni skener šarenice sistem je mogao identificirati vozača vozila uzimajući sliku oka preko retrovizora.