Bosna i Hercegovina uvozi veliku količinu voća i povrća. Ali, ne i šampinjone. Domaći proizvođači snabdjevaju bh. tržište u potpunosti. A ovdašnje gljive, sezonske i one iz uzgoja, odlaze u nekoliko evropskih zemalja, izvijestio je reporter Al Jazeere Boris Gagić.
Od početnika do najvećeg proizvođača šampinjona – Fahiru nije dugo trebalo. Još manje da obori rekord u uzgoju.
„Sada proizvodimo 120 tona šampinjona mjesečno, imamo 90 radnika“, kaže Fahir Hasanić iz Tešnja.
A te radnike čeka širenje proizvodnje. Na okruglih 200 tona.
Uz bh. tržište, Hrvatsku i Crnu Goru, šampinjoni bi mogli u još jednu evropsku zemlju.
„To bi bilo previše, bila bi to hiperporodukcija za bh. tržište. Kekamo čvršće ugovore za Austriju, Hrvatsku, da bi mogli pokrenuti investiciju, da bi proizveli dodatnih 80 tona“, kaže Hasanić.
Za izvoz. Uvoza nema, što je rijetkost na tržištu BiH. Možda jer su šampinjoni roba koja ne može dugo stajati.
Zato je kod Tešnja cijeli proces uvezan. Od komposta važnog za proizvodnju šampinjona, koji stiže iz Mađarske, do uzgoja i pakiranja.
Pet eura za kilogram
Cijena jednog paketića od 350 grama, iznosi 0,80 eurocenti.
Šampinjoni nisu gljive koje se uzgajaju isključivo tokom zimske sezone. Na tržište se plasiraju iz ovog proizvodnog pogona tokom čitave godine.
Gljive – vrganj, lisičarka, rujnica – važu se, biraju i plasiraju sirove, ili se režu i suše. Otkupna cijena kilograma prve klase vrganja je pet eura. Iako ga količinski nema kao prethodne godine, u prvi plan stavlja se nešto drugo.
„Kvalitet je ekstra, nije bilo unazad pet godina ovakvog kvaliteta – nema crva, gljiva je zaista kvalitetna, dobra“, kaže Edin Zukan, Frutti funghi Visoko.
Dobra roba odavde završava isključivo na evropskim policama. Od Rusije, Njemačke, Švedske, Slovenije. Evropskih kvota i barijera, nema.