Povodom 45. godina od smrti Hazima Šabanovića (22 .03. 1971. Istanbul), jednog od najcjenjenijih bh. historiografa, profesori i učenici Mješovitog srednjoškolskog centra u Visokom, koji ponosno nosi ime ovog velikog naučnika porijeklom iz Visokog, upriličili su prigodnu prezentaciju životnog puta najvećeg visočkog historičara ikada.
Profesori koji pripadaju aktivu vjeronauke u MSŠ “Hazim Šabanović”, Ćamila Đozić, Husejn Dreca, Haris Gorak i Tarik Omerdić, bili su inicijatori ove ideje, te su vrlo skoro zainteresovali brojne svoje učenike da se priključe realizaciji prigodne prezentacije. Posebna zanimljivost jeste da se ove godine navršilo i stotinu godina od rođenja ovog vrsnog osmaniste, koji je porijeklom iz Poriječana kod Visokog, te bi ova ideja mogla biti inicijalna kapsula za mnoge naredne projekte u ovoj godini koji bi trebali biti posvećeni Hazimu Šabanoviću.
Ovom prilikom, pored prigodne prezentacije, 137 učenika ove škole je proučilo i hatmu (učenje cijelog Kur'ana) dr. Hazimu Šabanoviću, u želji da odaju počast čovjeku čije ime nosi i njihova škola.
Inače, dr. Hazim Šabanović rođen je u Poriječanima kod Visokog 13. 01. 1916. godine, a četverorazrednu osnovnu školu završio je u tadašnjoj Maloj školi na Kraljevcu. Nakon završene osnovne škole pohađao je i Gazi Husrev-begovu medresu u Sarajevu, od 1928. do 1936. godine, nakon čega upisuje i Višu islamsko-šerijatsko-teološku školu u Sarajevu, gdje i diplomira 1940. godine. Od 1941. do 1945. godine radi kao kustos Zemaljskog muzeja u Sarajevu, na odjeljenju Turski arhiv, gdje prvi put pokazuje izraženu ljubav prema osmanskoj historiji koja će kasnije postati njegova životna preokupacija.
Od 1945. do 1950. godine radi u Arhivu grada Sarajeva i na Pravnom fakultetu u Sarajevu, nakon čega odlazi na Orijentalni institut u Sarajevu gdje je do 1971. godine šef Istorijskog odjeljenja i glavni i odgovorni urednik Priloga za orijentalnu filologiju.
U međuvremenu, od 1953. do 1957. godine predavao je turski jezik i tursku diplomatiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu, te je to vrijeme koje je provodio u Beogradu iskoristio za pripremu doktorske disertacije na temu: “Bosanski pašaluk, postanak i upravna podjela”, kojom uspješno doktorira 1956. godine.
Iako je 1969. godine imao težak srčani udar dr. Hazim Šabanović zbog ljubavi spram osmanske historije 1971. godine nastavlja sa naučno-istraživačkim radom i odlazi u Istanbul u potrazi za arhivskom građom. U 55. godini života i u vrijeme svog najvećeg stvaralačkog rada, 22. marta 1971. godine, umire jedan od najvećih i najcjenjijih bh. osmanista, dr. Hazim Šabanović.
Prema njegovoj želji dženaza mu je klanjana i ukopan je na mezarju u rodnim Porječanima kod Visokog.
U toku života dr. Hazim Šabanović objavio je 173 bibliografske jedinice, a posthumno mu je publicirano 11 napisanih radova, od čega devet predstavljaju zasebna djela. Objavio je još i 57 članaka iz enciklopedija, a ostatak njegovih radova bile su studije različitog obima. Neka od kapitalnih djela dr. Hazima Šabanovića su, prvenstveno, njegova životna preokupacija – knjiga Bosanski pašaluk, a zatim i prevod Putopisa Evlije Čelebije sa turskog na bosanski jezik, te djelo Književnost muslimana na orijentalnim jezicima.