Riječ je o petoj planeti solarnog sistema zvijezde Kepler-62. Planeta je oko 40 posto veća od Zemlje, a njeno sunce je manje i hladnije od naše matične zvijezde. Planeta je zbog svoje pozicije u sistemu dobila ime Kepler-62f i mogla bi imati uslove za održavanje jednostavnog života.
Kako je objašnjeno u novoj studiji, naučnici sa Univerziteta u Californiji i Univerziteta u Washingtonu pobliže su izučili situaciju zanimljive planete koja isprva nije pokazivala bilo kakve interesantne detalje.
Na osnovu sofisticiranih simulacija baziranih na obilnim podacima koje je sakupila letjelica Kepler, naučnici su zaključili da je planeta Kepler-62f dovoljno topla zbog specifičnih sastojaka njene atmosfere.
Njena temperatura obećava postojanje tekuće vode što naglo otvara puno veće mogućnosti kao što je postojanje jednoćelijskog života. To bi omogućila debljina atmosfere bogate ugljendioksidom koja bi kreiranjem efekta staklenika predstavljala plodno tlo za razvoj mikroorganizama.
Ipak, tačnu debljinu atmosfere i postotak ugljendioksida nije moguće precizno odrediti. Procjene debljine se kreću između Zemljine i one 12 puta deblje, dok se koncentracija ugljendioksida kreće između Zemljine i one 2.500 puta veće.
Na osnovu simulacija zaključeno kako bi planeta bila nastanjiva ukoliko je okružuje atmosfera izrazito bogata ugljendioksidom debljine od tri do pet Zemljinih atmosfera.
Visoke koncentracije ugljendioksida važne su u ranim fazama razvoja života, baš kao što je to slučaj sa Zemljom. Kisik koji je potreban za kompleksne organizme tek je znatno kasnije počeo nadjačavati CO2 zahvaljujući organizmima koji su ga stvarali fotosintezom prije 2,3 milijarde godina.