Piše: Muharem Cero
Ustavni sud BiH je dokinuo praznovanje 9. januara, a žilava ustavno-pravna logika nabijeđenog mitskog kontinuiteta RS i dalje ne prihvata svoj poraz i kraj.
Prva reakcija na jučerašnje saopštenje Vijeća za implementaciju mira u BiH uslijedila je iz Istočnog Sarajeva od Milorada Dodika.
Do kosti ogoljeno, Dodik potvrđuje da njegovo osporavanje i opstrukcija MAP-a ima samo jedan cilj, iznuđivanje teritorijalne podjele državne imovine i grunta bosanskog. U konačnici nedostajućeg mu atributa ovjere etno-teritorijalne podjele države Bosne i Hercegovine.
U devetojanuarskom umirućem hropcu lukavo se nudi nanovo oživljena Prudska ponuda.
Vješto se zanemaruje kontekst događanja Pruda i ustavno-pravne činjenice utvrđene presudom Ustavnog suda BiH o državnoj imovini, kao i trajno i nepovratno poražena devetojanuarska politička šarena laža.
Ponuda mu je tek vapaj bez eha. I samo posljednje PIK-ovo saopštenje još jednom, nedvojbeno, potvrđuje i upućuje da je “rodni list” entiteta (pa i RS) u Dejtonu, a ne na Palama.
Saopštenje PIC-a, ko živim krečom, očišćava politički dijalog Izetbegovića, Ivanića i Čovića od plijesni i buđi devetojanuarske ublehe, zaostale još od Radmanovićevog sipljivog političkog cinizma.
Razapete mišolovke bosanskoj državnosti i njenom gruntu u Maršala Tita 16. postaju tek ružno sjećanje i nepotrebna skalamerija.
Trajno i nepovratno, ustavno neupitno, svi lešinari i bolesni mitomani, voljeli je ili ne, htjeli je ili ne, moraju prihvatiti činjenicu da je bosanski grunt neotuđiv, etnički neogradiv i kontinuitet čije je državni vlasništvo Dejtonom potvrđeno i zajamčeno.