Mjerenja intenziteta zračenja na lokalitetu divlje deponije u Očazima provedena su sa ciljem dobivanja konkretnih podataka o visini tog zračenja kao i njegovom mogućem uticaju na živi svijet. U cilju sagledavanja mogućih efekata deponovanja otpadnog materijala nepoznatog sastava i svojstava, krajem 2005. godine izvršeno je mjerenje intenziteta radioaktivnosti na istraživanom području i to upotrebom radiološkog detektora DP-5 koji se koristi za detekciju kontaminiranih prostora. Da bi se sagledala situacija u pogledu radijacije obavljena je detekcija tako što je sonda detektora spuštena neposredno iznad površine zemljišta i tako se u laganome hodu obišao veći dio prostora. Na kontrolisanom prostoru nije u toku prospekcije otkrivena izraženija radioaktivnost. Nakon toga izabrana je jedna tačka, koja je po izgledu bila slična preostalome dijelu površine smetljišta. Mjerenje je obavljeno tako što je sonda detektora podignuta na visinu od 1m, što zahtijevaju domaći i međunarodni standardi. Prema rezultatima originalnog istraživanja radioaktivnost podloge iznosila je 4 raspada u jednoj minuti po jednom centimetru kvadratnom.
Ovaj rezultat preračunat je u Bekerele (jedinica radioaktivnog raspada – jedan raspad u jednoj sekundi) i on iznosi 0,0667Bq / cm2, odnosno 667 Bq / m2, uz standardnu devijaciju ukupnog zračenja koja je iznosila 4,36 te kosmičkog zračenja sa vrijednošću 3,87. Evidentna je činjenica da je svaka količina radijacije, odnosno doza zračenja koja prelazi nivo prirodnog zračenja nepoželjna i štetna za živa bića. Ako je nivo zračenja dovoljno velik onda su učinci po ljudski organizam odmah vidljivi, a ako je nivo zračenja nizak onda će se njegovi efekti osjetiti mnogo godina kasnije.