Piše: Muharem CERO
Odmah i na prvu, politički detonator pod njegovu ustavno-pravnu strukturu. Svojom današnjom kolumnom “Dejtonski referendum”, objavljenom u banjalučkom Glasu Srpske Milorad Dodik je otklonio i posljednju sumnju naivnih da se radi tek o devetojanuarskoj odbrani “nacionalnog ponosa” srpskog naroda u RS.
Istinski politički motiv jeste nastavak dekonstituiranja bosanske državnosti političkim sredstvima. Simbolika 9. januara se u nakani svodi i preklapa upravo u onoj tački koja je osmišljena na Palama 1992.godine. Ona nije ništa drugo nego kontinuitet u istrajavanju na tom cilju, reklo bi se produženi udruženi zločinački poduhvat i tu dvojbe više nema.
Sam štabski papir za ovakav projekat jeste oživotvorenje koncepta “dogovorena država”.
Nažalost cijela priča samo počinje 9. januarom i ima svoj dobro utvrđeni i predvidivi dalji tok do konačnog cilja urušavanja i nestanka bosanske državnosti. Promjena ustavno-pravnog karaktera dejtonske Bosne i Hercegovine mogućom pobjedom dogovorene države neminovno bi proizvela domino efekat načina riješavanja tzv. hrvatskog pitanja u FBiH.
Dragan Čović već duže ne taji namjeru preispitivanja ustavnih riješenja u FBiH proizišlih iz Vašingtonskog sporazuma. Devetojanuarska ovjera kontinuiteta RS bi tu njegovu namjeru ojačala a u krajnjem i “legalizirala”.
Ne treba zaboraviti da tzv. Hrvatska Zajednica Herceg-Bosna datumom svog “rođenja” baštini 1991.godinu i da je nešto starija od paradržavne blizanke Republike Srpske.
U ovaj vašingtonski politički dijalog Čović ulazi sa snažnim argumentom jednakopravnosti svih bh. naroda i iščitava ga Dodikovom političkom logikom RS kao teritorijalne jedinice srpskog naroda.
Upravo ta politička logika (neosporena od međunarodnih garanata i tumača Dejtona) daje mu za pravo da uz svu političku mimikriju traži i očekuje hrvatsku teritorijalnu jedinicu u FBiH.
Stiješnjena ovakvim slijedom događanja tzv. bošnjačka politika ne bi imala adekvatan ustavno-pravni odgovor jer bi trijumf Dodikove dogovorene države trajno i nepopravljivo lobistički falsifikat učinio ustavno validnim iščitavanjem državnog karaktera dejtonske BiH.
Faktički priznate, već postojeće etno-teritorijalne jedinice bile bi samo ustavni međukorak u nezaustavljivom dokidanju bh. državnosti.
Konsocijacijske “komšijske ograde” u tili čas postale bi betonski zidovi, a duboko podijeljeno bh. društvo trajno podijeljena odumiruća država.
Da se ovaj apokaliptični scenarij ne bi i ostvario nužno je osujetiti “pobjedu” Dodikovog političkog monstruma “Dogovorene države”. Njegov poraz počinje sudskom potvrdom o neustavnosti zakona o praznicima RS i pravnim dokidanjem devetojanuarske svetkovine.
Demontiranjem devetojanuarskog detonatora Bosni ostaje prilika ubrzano, prije svega, pokrenuti se na NATO putu hitnim aktiviranjem MAP-a, a svoj evropski put staviti u dinamiku promjene sistema vrijednosti svojih građana argumentima- ne isprazne političke retorike, nego boljeg života za svakog njenog državljanina.
Samo tako Dodik i Dodiku slični bivaju suvišni i nepotrebni onima na čiju žrtvu su do jučer oni računali.